چهارشنبه ۱۲ آبان ۹۵
معضلی که این روزها دارم باهاش دست و پنجه نرم می کنم ، چیزی نیست جز آینه ی خونمون، آینه ی قدی جلوِ در؛ همه چیزو در حد خیلی خوب و دلچسب و بهتر از خودت نشون میده، طوری که خط چشماتو عالی نشون میده، رنگِ لبِ جدیدتو اوف ف ف . صاف بودن صورتو که بزارید اصلا نگم. ابروهای کمون ، چشای گربه ای ( :| ) برات سوت میزنه و راهیت میکنه . بعد همین که پاتو میزاری بیرون توی اولین آینه که خودتو میبینی ، می فهمی نامرد چه خیانتی بهت کرده. طوری که یکی از چشمات اصلا خطِ چشم نداره، موهای پشت لبت یکی در میون با طول اِن متر مشخصه، دور و بر لبت رنگیه ، کلا اینکه شکلِ آدم نمی دی ولی اون نامردی نکرده و تو رو به بهترین نحو به نمایش گذاشته.
+ آدما وقتی از خودشون حالشون بهم میخوره شروع می کنن به تغییر کردن. اینو من نمیگم، نمیدونمم کی میگه ولی احساس میکنم کاملا حقیقت داره.
+ آدما وقتی از خودشون حالشون بهم میخوره شروع می کنن به تغییر کردن. اینو من نمیگم، نمیدونمم کی میگه ولی احساس میکنم کاملا حقیقت داره.
