چهارشنبه ۷ مهر ۹۵
من با این سن ام تا حالا هیچ وقت توی کافه صبحانه نخورده ام،همیشه ی خدا هم کله ی صبح که می دیده ام خیلی ها توی کافه صبحانه میخورند، با خودم گفته ام این ها چقدر آدم های با کلاسی هستند.فردا، من در آستانه ی بیست و چهار سالگی از قرار روزگار ساعت نُه صبح دعوت شده ام به فلان کافه به صرف صبحانه. این هم یکی از تجربه های مبهم این روزهای من محسوب می شود، تجربه ی با کلاس بودن هرچند اگر اینطور نباشد. فقط چیزی که می ماند این وسط، من چی بخورم؟!!!